Oudjaar, ik houd er niet zo van. Top 2000, buh, alweer die zelfde ouwe hits, nog meer lijstjes, nog een keer Trump met z’n getoeter en niet te vergeten zijn vriend in Noord Korea, weer verdrietig worden van al die bekende en onbekende overledenen, weer die afschuwelijke aanslagen, oorlogen en natuurrampen voorbij zien komen, weer het politieke gekrakeel van 2017 aanhoren en weer die leuke appjes ontvangen met blote achterwerken van dames die me een fijn uiteinde wensen. En vuurwerk, ik houd er niet zo van. Die knallen, ik schrik ervan en die pijlen, vorige jaarwisseling nog de oorzaak van een grote schroeiplek in het kunstgras van veld 1.
….Kortom, ik wordt oud…….!
Maar ja, we zijn wel officieel uit de crisis, het geld mag weer rollen en we kopen dus massaal bitcoins (helaas, ik was weer te laat). En, we zijn druk druk druk, met appen, facebook, stappen, reizen, werken, kinderen opvoeden, vakantievieren, sporten en dat liefst allemaal tegelijk zodat geen minuut ongebruikt blijft. We staan ook weer geregeld gezellig in de file of in een onmetelijke rij op Schiphol. Onbegrijpelijk dat er nog tijd is voor een potje voetbal of handbal of voor een stukje vrijwilligerswerk op z’n tijd. Of wordt die tijd gewoon gemaakt omdat het ook wel leuk is om bij een club te horen en in een team te horen, of dat nu een voetbalteam of handbalteam is, als supporter van een team, een vrijwilligersteam of een ad hoc team dat in een kantinedienst achter de bar staat. En gelukkig weet DSOV inderdaad nog velen op die manier te binden en kan het gelukkig nog steeds die levende en levendige club zijn en een rustpuntje en anker in een drukke week.
Toch nog maar even terugkijken naar wat er bij ons zoal is voorgevallen. Ik zie nog het kampioenschap en promotie van onze handbaldames in de zaal en het op het nippertje behoud van het 2e klasse van de voetbalmannen. Toch ook een pijnlijk afscheid van hoofdtrainer Remco van Poeteren. Nieuw meubilair in de kantine. De jaarprijs die DSOV ontving van Dorpsvereniging Vijfhuizen. De Paastoernooien, de reüniewedstrijd op een prachtige en warme juni avond, de aanleg van het nieuwe kunstgras van veld 2 en de daarop volgende perikelen met wateroverlast, de voorstelling “dat schiet lekker op zo” in de kantine. Het aantreden van Bart Jansen als voetbalhoofdtrainer en het verassende verloop van de competitie in West 2 waar de voetbalmannen nu al een periodekampioenschap op zak hebben. De bekerwedstrijd tegen Ajax waar we met drie bussen vol het Ajax complex De Toekomst overnamen. Vertrekkende en aantredende vrijwilligers. Onze groep sponsoren die dit jaar belangrijk is uitgebreid. De nieuwe invulling van het beheer van de kantine na het gedeeltelijk terugtreden van Jeroen van Santen.
Het was zoals gebruikelijk een bewogen jaar.
En dan Nieuwjaar, kijk dat is leuk. Tijd om vooruit te kijken, tijd om oude dingen af te maken en nieuwe dingen te bedenken en te ondernemen. En die zijn er volop. Zo verzamelde ik een paar recente en oudere nieuws- en krantenartikelen over zaken die ons clubje raken:
“motorische achterstand bij kwart kinderen”. Dat zal vast ook bij DSOV wel het geval zijn en te weinig buiten spelen zal daar debet aan zijn. Vorig seizoen daarom al extra looptrainingen. We pakken dit verder op in onze plannen voor een DSOV voetbalschool die begin nieuwe seizoen van start moet gaan. De voetbalschool zal naast de reguliere trainingen en wedstrijden, extra sport/voetbalmomenten aan de jeugd bieden waarop de ontwikkeling van voetbaltechniek en algemene motoriek voorop staan. Een mooie uitdaging voor 2018.
“(Blijven) voetballen bij een club wordt steeds minder vanzelfsprekend”. Dit speelt bijvoorbeeld bij de oudere jeugd een rol. Soms omdat de trainingstijden en wedstrijdtijden niet goed uitkomen en dat die niet te combineren zijn met werk, bijbaan of studie. Vaak ook omdat de overstap van jeugd naar senioren een te grote hobbel is. Het resultaat is een vergrijzing en afname van ons seniorenbestand. Een speerpunt voor 2018 om dit tij te keren.
“sportverenigingen herkennen klacht over zeurende ouders”. Een noodkreet van een aftredende jeugdvoorzitter die sprak over irreële verwachtingen van ouders van hun kind en het gebrek aan benul over wat teamsport nou eigenlijk betekent. Ook niet geheel onbekend bij DSOV. Ook hier ligt een uitdaging voor 2018, zowel voor ouders als voor de club. Het project “ Positief Coachen” dat we dit seizoen opgestart hebben is een mooie start.
Overigens zijn dit onderwerpen die onderdeel zijn van een discussie binnen het voorzittersoverleg van de Haarlemmermeerse voetbalverenigingen waarin we onderzoeken hoe onze clubs zich aan kunnen passen aan maatschappelijke trends.
Nu naar het praktische. Ook bij DSOV kijken we hoe we de club duurzamer kunnen maken. Aan zonnepanelen wordt gauw gedacht maar met voorzichtig gebruik van onze materialen kunnen we al zonder investering duurzamer worden. Hieraan kan iedereen z’n eigen steentje bijdragen. De beloofde nieuwe banken buiten het clubgebouw staan er nog steeds niet. Die gaan er beslist komen maar er wordt nog gedacht aan vorm en uitvoering. Dan kijken we naar de vloeren van de oude kleedkamers, die zien er niet uit. Maar ja, hoeveel willen we investeren om die weer toonbaar te maken? De portemonnee van de penningmeester is niet onuitputtelijk.
En nu naar de 2e helft van het seizoen dat weer vol activiteiten staat. Te beginnen met de Hoogvliet plaatjesactie. Het vorige boek is alweer van een paar jaar terug en onze gezichten gaan met de tijd mee (zeker de mijne). Daarnaast hebben we vele nieuwe leden. Hoog tijd voor een nieuwe verzameling dus. Op 7 januari is de eerste fotoshoot, de actie start ergens in het voorjaar. Er komt een sportkamp in de voorjaarsvakantie, georganiseerd door onze hoofdtrainer Bart Jansen. De toernooien komen er weer aan, dit jaar in een wat ander concept. Op de zondagmiddagen ben ik supporter van onze voetbalhelden van het 1ste die gaan proberen kampioen te worden. Een kampioenschap zou een unicum zijn, niet alleen omdat dit promotie naar de 1ste!! klasse betekent maar ook omdat ik mij in 32 jaar bij DSOV geen kampioenschap van het 1ste kan herinneren. Een promotie geeft natuurlijk weer hele nieuwe uitdagingen maar die pakken we wel aan als het zover mocht komen. Wat betreft de dames handbal hoop ik dat ze het verblijf in de 1ste klasse kunnen prolongeren.
Een andere zaak die in 2018 op stapel staat is het aftreden van uw voorzitter. Niet alleen statutair na twee termijnen van drie jaar verplicht maar ook goed voor doorstroming en belangrijk voor nog meer nieuwe en frisse ideeën. Dus maak uw borst maar nat voor 2019. Tijdens de Algemene Ledenvergadering in de herfst van 2018 zal ik de hamer overdragen. Ja, en aan wie dan? Dat is nog niet te zeggen maar u heeft nog de mogelijkheid om in te tekenen….
Ik wens u een heel mooi 2018. Met vertrouwen in elkaar, zonder teveel gemopper, met iets meer geduld en acceptatie en met heel veel lachen. En wees en maak u niet te druk druk druk. Voor u het weet zit u in een quarter life, mid life of zelfs een end of life crisis!!
Uw voorzitter
Ton van der Aar
SV DSOV 